طراحی از گذشته تا به امروز

• آثار عصر سنگ با ابزار ساده و محدود بر روی دیوار غارها،

بدنه ظروف سفالین، پوست حیوانات و چوب به وجود آمده اند.

این طرح ها که حالات و حرکات حیوانات را به صورت نزدیک به طبیعت نمایش می دهند،

نماد قدرت جادویی آنهاست.

از این رو، انسان درون غارها نه تنها خالق تصویر بلکه آفریننده نمادهاست.

تصاویر درون غارها پس از گذشت هزاران سال ساده تر و انتزاعی تر شد.

سپس اولین تصاویر انسانی بر روی دیوار غارها به وجود آمد.

بر روی دیوار غارهای استان لرستان (که از قدیمی ترین آثار کشف شده در ایران است)

نیز نمونه تصاویر انسانی وجود دارد.

مهمترین آثار اواخر عصر سنگ،

سفالینه هایی ست که گاه برای نمایش صحنه های زندگی و گاه برای بیان اعتقادات مذهبی

با اشکال هندسی و حیوانی نمادین منقوش شده اند.

• قدیمی ترین آثار هنری تمدن های باستانی مربوط به بین النهرین است.

از مهمترین ویژگی های این هنر نمادین،

موجودات ترکیبی و نمایش انسان با الگوی تصویری مشخص است.

در هنر آشور،

بدن انسان از روبرو و سر و پاها از نیم رخ تصویر شده است.

اما در ایران، بدن هم از نیم رخ تصویر شده،

ارتباط نیم تنه با سر و پاها طبیعی تر است.

در مصر باستان، برای نمایش اشکال از خطوط مرزی استفاده شده است.

اشیا و موجودات اغلب از نیم رخ نمایش داده شده اند.

در هنر مصر هم بدن انسان با الگوی تصویری خاص نشان داده شده است.

سر اشخاص مهم با نمای نیم رخ، چشم از روبرو، شانه ها از روبرو و پاها از نیم رخ نمایش داده شده است.

هنرمند مصری با کوچک نمایی و بزرگ نمایی موجودات، اهمیت آنها را نشان می داده است.

• پس از این دوران، هنرمندان برای بیان مفاهیم معنوی از نمادهای مذهبی استفاده کردند.

هنر دنیای مسیحیت از آغاز، متناسب با اعتقادات مذهبی، به نمایش صحنه های مختلف زندگی حضرت مسیح پرداخت.

 برای نمایش جهان جاودان از طراحی به کمک خطوط مرزی، رنگ طلایی و نقش های نمادین مسیحی استفاده شده است.

نقاشی با شیشه منقوش از روش هایی ست که هنرمندان مسیحی برای نمایش عالم روحانی به کار برده اند.

مهمترین آثار تصویری هند مربوط به تصاویر نمادین صحنه های زندگی بودا است.

در هنر هند پیکر بودا با قاعده خاص تصویری، در حالات مختلف به صورت نمادین نمایش داده شده است.

در چین کهن، روش خاصی برای طراحی وجود داشته است.

هنرمند پس از ساعت ها تفکر و تعمق در موضوع،

در لحظه ای خاص به سرعت طراحی می کرده و

پس از آن هیچ گونه تصحیح یا تغییری بر طراحی خود صورت نمی داده است.

در این روش طراح باید با تسلطی بی چون و چرا و بدون خطا، طرح را اجرا کند.

ویژگی مهم این طرح ها روانی خط و تجسم ساده اشکال (که جنبه نمادین آنها را نمایش می دهد).

بسیاری از ویژگی های هنر چین در آثار هنرمندان ژاپنی هم دیده می‌شود.

علاوه بر این، مهمترین ویژگی طرح های ژاپنی استفاده از ضربات قدرتمند قلم مو و فضای سفید زمینه در طراحی است.

هنر اسلامی هم با نمایش انسان و موجودات دیگر،

به کمک خطوط مرزی، همراه با به کارگیری رنگ طلایی و رنگ های ذهنی، ترکیب زوایای دید در فضا،

شیوه ای نمادین را ایجاد کرد.