تعریف درست و تخصصی از نقاشی دیواری

1. شاخه ای از نقاشی که عملکرد آن در رابطه با تزئینات دیوارها، سقف و بناست. عناصر نقاشی دیواری اغلب فرم هایی هستند که با معماری پیوستگی دارند و رنگ در آن همانند موضوعات رابطه ای پنهان و حسی با تناسبات معماری دارد.

بدین منظور می توان آن را تنها نوع نقاشی سه بعدی نامید که سعی در هماهنگی با فضایی دارد که در آن قرار می گیرد.

ویژگی عمده آن غیر از رابطه تنگاتنگ با معماری ارتباط وسیع و هماهنگی آن است و اغلب دارای موضوعات مذهبی و متناسب با جامعه یا موضوعاتی حماسی در اندازه و ابعاد متناسب با دیوار است.

2. نقاشی دیواری تزئینات روی دیوار است. تزئیناتی که روی سقف و دیگر عناصر معماری توسعه می یابد.

3. تفکیک معماری و نقاشی دیواری مشکل است چرا که معماری مجموعه ای از فضاها و حجم های رنگی با ویژگی های بصری است و معماری به واسطه ی سطوح رنگی، اجسام رنگی و فرم هایی که به خودی خود یک اثر هنری مستقل هستند با نقاشی دیواری در ارتباط قرار دارد و از آنجایی که حتی سطوح ساده رنگی می توانند کاربردی تصویری داشته باشند (رنگ آبی در سقف که تداعی کننده آسمان است)

هدف نقاشی دیواری می تواند ایجاد فضایی تصویری، متناسب با فضای معماری و تناسبات بنا باشد.

4. نقاشی برای آرایش دیوار، که ممکن است به دو طریق اجرا شود:

مستقیماً بر روی سطح دیوار یا بر روی تخته و بوم به منظور نصب دائمی

واژه نقاشی دیواری نه تنها قابلیت های بیانی و هنری نقاشی (سه پایه ای) را در خود دارد بلکه با تغییر تعریف نقاشی در دوران مدرن معانی جدیدی را به ذهن متبادر می کند.

نقاشی دیواری رسالت های متنوع جدیدی را غیر از توصیف، داستان پردازی، روایت و تزئین عهده دار می شود که گاه با تغییر رسالت نقاشی همگام (انتزاعی) و گاه مختص خود نقاشی دیواری (بعدشکنی در معماری) است.

از سوئی دیگر با توجه به اینکه دیوار عموماً یکی از عناصر معماری یا ساختمان است بدیهی است که قابلیت های آن به امکانات معماری محدود یا از آن تآثیر می پذیرد.

لازم به ذکر است که واژه “نقاشی دیواری” تنها بر نقاشی دیوار دلالت نکرده و حتی از دوران رنسانس و قبل از آن معنای ضمنی نقاشی دیگر اجزای معماری و ساختمان همانند (سقف، کف، ستون ها و…) را در خود دارد و در دوران اخیر نه تنها از آنها جدا نشده، بلکه تا حد محوطه سازی، فضاسازی و تا حدودی خارج از دو بعد (طول و عرض) پا به میدان گذاشته و در مقابل معماری همانند یک شاخه مستقل قد علم کرده و گاه از آن تبیعت نمی کند بلکه حتی به اصلاح و تحریف معماری و فضای معماری می انجامد.